Chicago heeft een beroemde universiteit (het heeft er zelfs een aantal). Hier heeft de eerste werkende kernreactor gestaan. In 1942 vond hier de eerste gecontroleerde kernsplitsing plaats. Enrico Fermi en zijn groep hebben toen onder de tribune van het stadion van de universiteit een grafietreactor gebouwd. De reactor heeft geen energie opgeleverd, hij was bedoeld voor onderzoek, en voor het leveren van de brandstof van de eerste kernbommen. Het is dus een plaats met een zekere lading. Het is geen populaire touristenbestemming maar voor wie geinterresseerd is in de geschiedenis van deze eeuw en alles wat erin gebeurd is een plek die een bezoek waard is.

Het stadion staat inmiddels een stukje verderop. De plek is gemarkeerd met een plaquette en een beeld van Henry Moore. Het beeld heeft tegelijkertijd iets van een triomf, als een Aardbol die opgeheven wordt, en aan de andere kant zie je de sinistere paddestoelwolk van de kernontploffing.

Ik kon de rest van de reisgenoten meeslepen naar deze plek omdat het vlakbij een van Frank Lloyd Wright's latere huizen is. Robie House grenst aan het terrein van de campus. Als je erheen gaat hoef je alleen het universiteitsterrein maar over te steken om deze plek te bezoeken.