Ik ben afgestudeerd aan de TU Delft op de verwerking van radarhoogtemeterdata. Een radarhoogtemeter kan zeer precies de hoogte tot het zeeoppervlak meten. Met deze hoogtemetingen kunnen zeestromingen berekend worden maar ook de hoogteverschillen ten gevolge van zwaartekrachtsveschillen in kaart worden gebracht. Een berg op de zeeboden, of een dichtere gesteentelaag trekken het zeeoppervlak als het ware naar zich toe door de aantrekkingskracht van hun eigen massa. Het plaatje hiernaast laat het zeeoppervlak van de Noordzee zien. De Noordzeebodem is vlak, maar de sporen van oude geologische activiteit zijn nog zichtbaar.

De oorspronkelijke publicatie van dit kaartje is te vinden op de Aviso news letter website.

Als je ervan uitgaat dat het zeeoppervlak het zwaartekrachtsverld volgt, en als je maar over een data over een lange periode gebruikt kan dat, kan je een kaart van het zwaartekrachtsveld berekenen uit het (gemiddelde) zeeopervlak. Het constante deel van de zeestromingen introduceert hierin wel een grootschalige fout. De kaart laat echter vooral de kleinschalige details goed zien. Toen ik zelf hieraan werkte bij de TU leverde was dit de manier om die kleinschalige details zichtbaar te maken. Sindsdien is de vooruitgang in zwaartekrachtsmodellen enorm geweest. Speciale satellieten met het zwaartekrachtsveld met enorme nauwkeurigheid. Deze kaarten zijn dan ook wat gedateert geworden, maar ze blijven mooi. Het eerste kaartje laat het Continentaal plat van Europa zien. Het is vooral aardig dit kaartje te vergelijken met het gemiddeld zeeoppervlak uit het eerste plaatje.

Na mijn afstuderen heb ik nog een aantal jaren aan de TU gewerkt aan radarhoogtemeting. Het resultaat was onder andere een set programmas om automatisch baanfout uit te filteren en gemiddelde zeeoppervlakken te maken. Met dit systeem heb ik de data van drie satellieten gebruikt om de hele Indische en Atlantische Oceaanen te verwerken. Het plaatje links laat nog een voorbeeld zien, dit keer in de buurt van Indonesie.

Op de website van de Delft Earth-Oriented Space Research groep vindt je informatie over alles wat sindsdien gebeurt is. Ze hebben daar zelfs de altimetry atlas waar ik daar aan gewerkt heb nog online staan met nog veel meer voorbeelden van de hier afgebeelde plaatjes.